Kανονισμός Οργανώσεως και Λειτουργίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξου Εκκλησίας|Amen.gr

Kανονισμός Οργανώσεως και Λειτουργίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξου Εκκλησίας|Amen.gr: Τὸ κείμενον ἔχει συμφωνηθῇ ὑπό τῶν μετασχόντων τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, Σαμπεζύ-Γενεύη, 21-28 Ἰανουαρίου 2016 (πλὴν τῶν Ἀντιπροσώπων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἀντιοχείας). Δημοσιεύεται συμφώνως πρός τάς ἀποφάσεις τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων.

Gigol.net » ბიოგრაფია: კონსტანტინე გამსახურდია

Gigol.net » ბიოგრაფია: კონსტანტინე გამსახურდია

Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας στο Συλλείτουργο των Ορθοδόξων Προκαθημένων στο Σαμπεζύ (ΦΩΤΟ) |Amen.gr

Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας στο Συλλείτουργο των Ορθοδόξων Προκαθημένων στο Σαμπεζύ (ΦΩΤΟ) |Amen.gr: Την 24η Ιανουαρίου ε.έ. η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β΄ συμμετείχε στο λαμπρό Πατριαρχικό Συλλείτουργο το οποίο τελέσθηκε στον Ιερό Ναό του Αποστόλου Παύλου στο Σαμπεζύ της Γενεύης, προεξάρχοντος του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.Βαρθολομαίου.

Η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην έναρξη των εργασιών της Συνάξεως των Προκαθημένων|Amen.gr

Η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην έναρξη των εργασιών της Συνάξεως των Προκαθημένων|Amen.gr: Μακαριώτατοι καὶ πεφιλημένοι ἐν Κυρίῳ Ἀδελφοί, Προκαθήμενοι τῶν κατὰ τόπους Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ σεβάσμιοι ἐκπρόσωποι τῶν κωλυθέντων μετασχεῖν εἰς τὴν παροῦσαν Σύναξιν ἀδελφῶν Προκαθημένων, μετὰ τῶν τιμίων συνοδειῶν Ὑμῶν.

«Οι προσδοκίες των Ορθοδόξων Εκκλησιών στο θέμα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» |Amen.gr

«Οι προσδοκίες των Ορθοδόξων Εκκλησιών στο θέμα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» |Amen.gr: Επί τη ευκαιρία της συνάξεως των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών στη Γενεύη, αξίζει να διαβάσουμε την ιστορική ομιλία με το παραπάνω θέμα του μακαριστού Μητροπολίτου Μύρων κυρού Χρυσοστόμου Κωνσταντινίδη (του μετέπειτα Γέροντος Εφέσου, 1921 – 2006) που παρουσίασε το 1972 σε Συνέδριο της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης για να μπορέσουν και οι νεώτεροι, αλλά και γενικώτερα οι Ορθόδοξοι πιστοί να ενημερωθούν για τη σημασία των εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου.***

H Τύχη της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας κρέμεται από μια κλωστή |Amen.gr

H Τύχη της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας κρέμεται από μια κλωστή |Amen.gr: Κατά τη διάρκεια της συναξης των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, η οποία αρχίσε στην Ελβετία, οι συμμετέχοντες θα δείξουν στον κόσμο κατά πόσο η ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι πιο σημαντική από τις συγκεκριμένες επιδιώξεις τους.

O μητρoπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware στο Αντίφωνο

Η σημασία της Συνάξεως των Προκαθημένων στη Γενεύη |Amen.gr

Η σημασία της Συνάξεως των Προκαθημένων στη Γενεύη |Amen.gr: ​Όπως ήδη ανακοινώθηκε επίσημα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο «η εν λόγω Σύναξις θα ασχοληθή με θέματα σχετικά προς την προετοιμασίαν της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, η οποία απεφασίσθη όπως συγκληθή εντός του ενεστώτος έτους».

Σημαντικές εξελίξεις ανάμεσα στους Αγγλικανούς: Γάμος είναι η ένωση ανδρός και γυναικός. |Amen.gr

Σημαντικές εξελίξεις ανάμεσα στους Αγγλικανούς: Γάμος είναι η ένωση ανδρός και γυναικός. |Amen.gr: Σε πρόσφατη Σύναξη των Προκαθημένων της Αγγλικανικής Κοινωνίας (εκατόν εκατομμύρια πιστοί) που προέδρευσε ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρπουρι Ιουστίνος (11 -15 Ιανουαρίου 2016) στην έδρα του για θέματα του Γάμου τόνισαν με σαφήνεια ότι οι Αγγλικανοί πρέπει να μείνουν πιστοί στην Αγία Γραφή και στη Παράδοση της Εκκλησίας για το θέμα του θεσμού του Γάμου και να κατανοηθεί ως η ένωση ανδρός και γυναικός.

Διορίστηκε νέος Γραμματέας των Συνοδικών Δικαστηρίων|Amen.gr

Διορίστηκε νέος Γραμματέας των Συνοδικών Δικαστηρίων|Amen.gr: Στο διορισμό νέου γραμματέως των Συνοδικών Δικαστηρίων, προχώρησε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος.

„საუნჯე“ : ქრისტეშობის შემდგომი კვირალიტურგიკული დრო ესაა ეკ...

„საუნჯე“ : ქრისტეშობის შემდგომი კვირა
ლიტურგიკული დრო ესაა ეკ...: ქრისტეშობის შემდგომი კვირა ლიტურგიკული დრო ესაა ეკლესიის ფორმა რომ ჩვენ შეგვიყვანოს მარადიულობაში. ყოველი დღესასწაული ეკლესიისა ესაა კარ...

„საუნჯე“ : ქრიტეშობამდე...

„საუნჯე“ :
ქრიტეშობამდე
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->...: ქრიტეშობამდე ეთიკის შესახებ ჩვენში გაბატონებული და მიღებული პროტესტანტული გაგების გამო, როდესაც ვსაუბრობთ სიწმინდეზე ,  ვც...

ქრისტეშობის შემდგომი კვირა

ლიტურგიკული დრო ესაა ეკლესიის ფორმა რომ ჩვენ შეგვიყვანოს მარადიულობაში. ყოველი დღესასწაული ეკლესიისა ესაა კარიბჭე საღმრთო მეუფებისკენ. ესაა განახლება ჩვენი მოწოდებისა. ქრისტეშობის აღნიშვნისას, როგორც ამბობს წმინდა გრიგოლ ღმრთისმეტყველი, „ვზეიმობთ ღმერთის სურვილს ადამიანებისადმი გამოვლენილს, რომელმაც ადამიანი შეიმოსა, მოვიდა რათა ძველი ადამიანი განაღმრთოს და შემოსოს ახალი შესამოსელი’’.

სახარებისეული საკითხავი ქრისტესობის შემდგომი კვირისა გვიყვება მოვლენებზე რომელიც მოხდა მოგვების წასვლის შემდგომ.  ეგვიპტეში ლტოლვას და ყრმათა ამოწყვეტას ჰეროდესგან. ქრისტე, „როგორც უცხო და დევნილი და მიუსაფარი’’, „ყრმობიდან როგროც უცხომ’’ იცოდა მტრობა ამ სამყაროს ძლიერთა, ის მტრობა რომელიც მას თან სდევდა, მისი ამ ქვეყანაზე ყოფნის განმავლობაში.

როდესაც  შაბათს, ჩვეულების თანახმად, იესუ შევიდა სინაგოგაში თავის სამშობლოში და ითხოვა რომ წაეკითხა საღმრთო წერილი, მსახურმა მას გადასცა წიგნი ისაია წინასწარმეტყველისა, და იესუმ გახსნა წიგნი და წაიკითხა:   „სული უფლისა ჩემზე, მან მომავლინა მე და მომავლენს მუდმივად, რომ მოვიტანო უწყება სიხარულისა ყველა გაჭირვებულთან, რომ ვიქადაგო თავისუფლება გაჭირვებულებთან, მონებთან და რომ მივცე მას სინათლე, რომ ვზიდო ტვირთი შეჭირვებულთა და ტვირთმძიმეთა, და თავმდაბალთა, და რომ შევძახო როგორ მოვიდა დრო, როდესაც უფალი მოდის მისი ხალხის სახსნელად.’’

ამ სიტყვებით იესუ ქრისტე წარმოაჩენს თავის საქმეს, საქმეს სიღრმისეულად საზოგადოს, და ამავდროულად ძალიან გაბედულს, რევოლუციურს. არსებითად ამ სიტყვებით ქრისტე ქადაგებს რევოლუციას სიკვდილის სამეფოს წინააღმდეგ და მისი ძალაუფლების წინააღმდეგ. ნამდვილი რევოლუცია არის ის რომელიც უძღვის რევოლუციისკენ, ის რომელიც იარაღის გარეშე ცვლის სიკვდილს სიცოცხლედ.

აღდგომა არ მოდის როდესაც თანმიყვები ამ სამყაროს, ცოდვით, სიკვდილით;  არამედ მოდის მხოლოდ სიმართლესთან და სინათლესთან თანაცხოვრებით.    

როდესაც მარიამმა, ლაზარეს დამ, უფლას აცხო ძვირადღირებული ზეთი, და როდესაც იუდამ ფარისევლურად გამოთქვა წუხილი, რადგან შესაძლებელი იყო, რომ გაყიდულიყო ეს ზეთი და  ღარიბებისთვის დარიგებულიყო, ქრისტე მას პასუხობს: „ეს ცხება, იყო დაფვლის დღისთვის ჩემი, როდესაც ღარიბები სულ თქვენთან არიან,’’. ეს სიტყვები იესუ ქრისტესი ნათლად  აჩვენებენ არა უზრუნველობას ღარიბებისადმი, არამედ ხაზს უსვამს არსებითს და მნიშვნელოვანს, რომელიც არის მისი ცოცხალი ყოფნა. დღეს ვსაუბრობთ ქრისტეზე ქრისტეს გარეშე და  . . .

მოგვები წავიდნენ . . . თუკი გვინდა რომ ვნახოთ ჩვენი იმედები რომ გაიზარდონ ჰეროდეს მუქარის გარეშე, დავიკავოთ მოგვების ადგილი და ვეძებოთ ადგილი „სადაც ქრისტე იშვება“.  რამდენადაც უფრო იზრდება სიბნელე ჩვენს გარშემო, იმდენად უფრო მეტად ნათლდება ბეთლემის ვარსვკვლავი.!

წყარო: π. Χρήστου Ζαχαράκη:Κυριακή μετὰ τὰ Χριστούγεννα

http://pchristoszacharakis.blogspot.gr
ბერძნულიდან თარგმნა ლევან ბუკიამ

„დღეს იშვება დაუსაბამო“

არ ვიცი, რა აზრი აქვს ქრისტეშობის აღნიშვნას იმ სამყაროში სადაც ადამიანებს შორის მომხმარებლური დამოკიდებულება გამეფებულა; 

ყველგან დიდი სიხარული გამეფებულა, ხალხმრავლობაა ყველგან ე. წ. ბაზრობებზე,  ჰიპერმარკეტებში . . . 

არ ვიცი რა აზრი აქვს ქრისტეშობას ე.წ. მოწესრიგებული „ქრისტიანებისთვის“, რომლებიც ქველმოქმედებას წელიწადში ერთხელ, ამ დღეების განმავლობაში მისდევენ მხოლოდ.

საეკლესიო მოვლენებისა და ფაქტების გარელიგიურება  ალიბი, გასასამართლებელი საბუთი გახდა მრავალი დანაშაულისა, რომელიც ცხადია ქრისტეს სახელით მოხდა. დღესაც, ჯერ კიდევ ვხედავთ თუ როგორ მეგობრობენ კეისართან . . .

სიმართლის მზე იშვება. გაუგონარი უწყება. მზაკვრობის, ცბიერების მთავრობაში, რომელიც ანაცვლებს „ქრისტიანობას“ გვაქვს მზა პასუხები უკანასკნელ დღეზე, მაგრამ არაფერი მიმდინარეზე. ბასილი დიდმა გვიჩვენა გზა: „პირველ ქრისტიანებს მივბაძოთ და დავესესხოთ წესი, როგორც მათ ჰქონდათ, საერთო ცხოვრებისეული გასაჭირი, სულიერი ერთობა, თანხმობა, ერთსულოვნება, საერთო ტრაპეზი, განურჩევლობა საძმოში, სიყვარული უმწიკვლო და უზაკვო . . .“

ჩვენ, როგორც ჩანს, ვასხვავებთ, ვარჩევთ ფარისევლობით. ამიტომაც შეგვიძლია კი „ვიდღესასწაულოთ“ იმ დროს როცა 2/3 კაცობრიობისა შიმშილობს. მაგრამ იქნება ჩვენი სულიერი გაჭირვება უფრო სერიოზულია და მნიშვნელოვანი მესამე სამყაროს გასაჭირზე? რადგან რა აზრი აქვს ქრისტიანობას რომელიც არ მოწმობს თავის რწმენას? ამ ჩვენს ბრმა ჯიუტობაში და უძლურებაში, რომ გვიყვარდეს და ვუყვარდეთ უზაკვოდ, ქრისტე იშვება. თავისი შობით ღმერთი სიყვარულით შემოდის ისტორიაში და მას ჰყოფს ორ ნაწილად.

„სკანდალი იუდეველთათვის, სისულელე წარმართთათვის“. მაგრამ ვისაც გვწამს მისი არ შეგვიძლია დავდუმდეთ, როდესაც ჩვენს გვერდით არსებობენ გაჭირვებულები, ჩაგრულები, შევიწროებულები და იზოლირებულები, მოწყვეტილები. 

გვაქვს ვალდებულება, მოვალეობა რომ ვიმსახუროთ გულწრფელად და გულახდილად და უშურველად, სულიერად და მატერიალურად, სამართლიანად. არა ჯგუფების ხსნისთვის, არამედ მთელი სამყაროსი.

შევძლებთ?

თეოდორე ე. პანდულა

გამოქვეყნდა „ Δέκα χρόνια κομμάτια ΚΕΙΜΕΝΑ, ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ,,ΜΟΝΤΕΡΝΟΥΣ“.

გამომცემლობა „manifesto“ 2013.  ბერძნულიდ თარგმნა 

ლევან ბუკიამ

„ქრისტეშობის მოლოდინში“

გაამზადეთ ტკბილეული

აანთეთ ლამპრები,

                       მორთეთ თქვენი სახლები . . .

,,უსჯულოება მოაოხრებს მთელ ქვეყანას და ბოროტმოქმედება დაამხობს მბრძანებელთა ტახტებს“ - კრიზისი ესაა მდგომარეობა როცა ქარიშხალი ანადგურებს რწმენის მარცვლებს, საბოლოოდ რომ მარტო აღმოჩნდეს . . . . ქერქი.

„მოაკვდინეთ თქვენი მიწიერი ასოები: სიძვა, უწმიდურება, ვნება, ბოროტი გულისთქმა და ანგარება, რაც კერპთაყვანისცემაა“  როგორც ამბობს პავლე მოციქული.

ჩვენ ქრისტიანები, ალბათ როგორც დამკვირვებლები, ვცხოვრობთ ერესში არა სწავლებით, არამედ ჩვენი რწმენის გამოხატულების კუთხით, თეორიის აღსრულებაში, საქმეში თუ ჩვენს ყოველდღიურ ცხოვრებაში. ერესი არის ის რაც ჩვენ გვაშორებს ღმერთთან და ხსნასთან.

ვართ ერეტიკოსები რადგან მივიჩნევთ, რომ ქრისტიანებმა უნდა მოითმინონ ყველაფერი სულიერების სახელით, და რაც არსებითია, უარი ვთქვათ ქრისტიანის მოწმობაზე და მოწამეობაზე. მოწმობა ქრისტიანისა კი  მართლაც არ არის მცირე ან ბევრი საკვები ან ტანსაცმელი რომელსაც მივცემთ სხვებს. მოწმობა ესაა ყოველი მოქმედება რომელიც მოწმობს ჭეშმარიტებას, სიყვარულს, თავისუფლებას და რომელიც გამოხატავს ქრისტეს.

მოწმობა ესაა რომ არ ვცნობთ არანაირ ძალაუფლებას, გარდა ღმერთის ძალმოსილებისა, - რომელიც არის სიყვარული.  

მოწამეები, რომლებიც მეოხნი არიან, გვეძახიან და გვიხმობენ ყოველდღიურად. ისინი წავიდნენ დასამოწმებლად, არა იმიტომ რომ ეჭვობდნენ იმპერატორის ძალაუფლებას, არამედ ზუსტად იმიტომ, რომ ქრისტეს რწმენაში მათ აუქმებდნენ. ამიტომაც ეშინოდათ ძალაუფლების მქონეთ სამყაროში ძალაუფლების დაკარგვის.

წყარო: π.Χρήστου Ζαχαράκη: Περιμένοντας τα Χριστούγεννα...
http://pchristoszacharakis.blogspot.gr/2014/12/blog-post_9.html?spref=fb
ბერძნულიდან თარგმნა ლევან ბუკიამ

ქრიტეშობამდე

ეთიკის შესახებ ჩვენში გაბატონებული და მიღებული პროტესტანტული გაგების გამო, როდესაც ვსაუბრობთ სიწმინდეზე,  ვცდილობთ ის ლამაზად გამოვთქვათ,  წარმოვადგინოთ ის  როგორც უსრულყოფილესი ეთიკური მდგომარეობა, რომელიც გამომდინარეობს ჩვენი სულიერებიდან.

გვავიწყდება რომ მხოლოდ ღმერთია წმინდა.

მაგრამ ჩვენთვის ყველა სიწმინდე  და ყველა წმინდანი მოწოდებაა, რომელსაც თაყვანს სცემდნენ და სცემენ. ყველაზე მეტად კი, სიწმინდე ესაა ტკივილი და ცრემლი, რომლის საფუძველია განცდა საკუთარი ცოდვილობისა, შესაბამისად გრძნობა სევდანარევი სიხარულისა, რომელიც გვიტოვებს განცდას მოწყალე ღმერთის მოსვლისა.

სახარებისეული საკითხავი ქრისტეშობის წინა კვირისა, იწყება უფლის ვრცელი გენეალოგიური კატალოგით, რომელიც იწყება აბრაამით და სრულდება უფლით. მართალთა და ცოდვილთ მოდგმა ერთადაა გადმოცემული.

ძველი აღთქმა უბრალოდ ყვება, აღწერს ადამიანთა ცხოვრებას საზოგადოებაში, არ ამშვენიერებს, არ ალამაზებს მას. არ მალავს მათ ცოდვილობას, რომელიც შეიცვლება უფლის მოსვლით და რომელიც შეცვლის ტკივილს, როგორც დავითის საგალობელშია: ,,მიწყალე მე ღმერთო დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აღხოცე უსჯულოება ჩემი.“

საოცარია მარიამის სულიერი მდგომარეობის უბიწოება და ქალწულება,  რომელიც ქალწულებით დედობაში და მესიის სითბოში გადადის, რომელიც მან იტვირთა. 

პარადოქსია შობა ქრისტესი; ,,საიდუმლო და პარადოქსი! ცა მღვიმეში, ქერუმიბთა ტახტზე, ღმრთისმშობელ ქალწულთან ერთად, ქრისტე ღმერთი''. მაგრამ არაფერია პარადოქსი, როდესაც ღმერთის სურვილსა და ნებას ვხვდებით ჩვენი ნებით ჩვენივე ხსნისთვის, აუჩქარებელი თანხმობით და ჩვენი მორჩილებით და მისი სურვილით. თუ კი ყოვლადწმიდა ღმრთისმშობელი თავისი მდგომარეობით საღმრთო იკონომიის წინაშე ჩვენ გვწინამძღვრობს უსაზღვრო მორჩილებისა და თავმდაბლობისკენ, იოსები კი გვასწავლის აბსოლიტურ მინდობას ღმრთის სიტყვისადმი.

წყარო: π. Χρήστου Ζαχαράκη:Κυριακὴ πρὸ τῶν Χριστουγέννων

http://e-theologia.blogspot.com/2013/12/blog-post_3330.html

ბერძნულიდან თარგმნა ლევან ბუკიამ